Oranjeheren sluiten eerste seizoen Championship af met verlies
Wedstrijdverslag door de redactie van het Vlaggenschip van BRC: Etienne Koekkoek en Koen Lebbink fotografie Dennis van de Sande.
Met vijf debutanten in de gelederen speelt het Nederlandse rugbyteam zijn laatste wedstrijd van 2021 in de Championship. Het is een zware taak gebleken om in deze poule resultaat te kunnen behalen, maar er zit een opwaartse lijn in het team. De mannen wennen aan de hogere eisen die dit niveau van rugby aan ze stelt en langzaamaan beginnen er meer kansen te komen op punten. Deze afsluiter is tegen de Spaanse armada, slechts een plekje boven Nederland op de ranglijst, maar wel een team nog in de running voor plaatsing voor het WK van 2023. Het gaat vandaag dus nog echt ergens om en zoals al vaker in de historie is gebleken kan Nederland onverwachte resultaten boeken in een strijd met Hispanje. Uw redactie is aanwezig in de Amsterdam, voorzien van een perskaart, op een verder leeg NRCA.
Ondanks de afwezigheid van het publiek klinkt het Wilhelmus van dichtbij vrij imponerend. Onze jongens zingen met passie, ook al is de koning van de tegenstander altijd geëerd. Dit blijkt als een clubje dat klaar stond om te liften niet helemaal wakker is bij de kick-off. Wachtend tot de bal naar hen komt kijken zij toe hoe een man in het geel deze oppikt. Gelukkig ontwaakt het team snel en na een line-out breekt de Spaanse verdediging open voor Wolf van Dijk als een mooie zomermiddag aan de Costa del Sol. Dynamisch en speels gaat Nederland aan de bal in de helft van Spanje en Daan Van der Avoird drukt de bal neer onder de palen. Gejuich weerklinkt op het sportpark. Wissels, officials en wat media maakt best wel wat lawaai.
Oranje maakt een goede eerste tien minuten mee, door chips en grubbers wordt Spanje in hun 22 gehouden en een volgende aanval eindigt met een knock-on. De Spanjaarden zijn sterk in de lucht en opteren voor een leuk stukje kicktennis, waarna ze laten zien dat ze ook mooi kunnen rugbyen. Een goed uitgespeelde try is het gevolg en de stand wordt gelijkgetrokken door de bezoekers. Nederland creëert de ruimte om hun eigen spel te spelen, maar laat in de verdediging de concentratie vallen. De Spanjaarden spelen net als Oranje attractief rugby en gebruiken de gaten die hierdoor ontstaan. Flanker Dominguez Gatell stuift na een verloren lineout, niet de eerste, door de lijn heen en na een offload of vier drukt scrum-half Rouet de bal achter het krijt. Na een sterk begin kijkt Oranje toch tegen een achterstand aan.
De Spaanse backs kicken de bal opvallend vaker dan de Oranjeheren en weten deze vaak ook weer terug te winnen. Ook de intensiteit bij Spanje ligt hoger, waarschijnlijk omdat ze al jaren op dit niveau acteren. Soepeltjes gaat het balletje rond, passjes naar binnen zorgen voor veel problemen bij de mannen in Oranje en steevast ontstaat daar het gat waar ze vrolijk doorheen huppelen. Ondanks dat de Spanjaarden volgens de commentatoren oud zijn met veel dertigers, is daar in hun looplijnen niks van te merken.
Vlak voor de rust krijgt Andrew Darlington na een tackle zonder armen een gele prent getoond. Hij trakteert een Spanjaard op de Owen Farrel special, een techniek waarschijnlijk overgehouden aan zijn tijd in Engeland. Op het houten stoeltje, uit een bruin Amsterdams café geleend, mag hij tien minuten brommen. Om de scrum in evenwicht te houden mag Anderson zijn debuut maken en krijgt meteen de penalty mee na het eerste wapenfeit. De mannen in het Oranje kennen, in ondertal, nog een aantal goede minuten voordat er wordt afgefloten. Het levert helaas geen try op, maar het biedt wel hoop voor de tweede helft. Met een stand van 7 tegen 21 zoeken de mannen de kleedkamers op. Hopelijk met een siësta voor de Spanjaarden en een oppeppende speech voor de Nederlanders.
Mark Coebergh maakt een sterk debuut mee. Hij speelt solide, het voelt vertrouwd, ook voor de andere spelers. Gaandeweg de eerste helft groeit zijn vertrouwen en probeert hij frivool een chip, wat bijna resulteert in een doorbraak. De redactie houdt ervan en geniet van gewaagde bluf. Zelf proberen zij dit alleen bij het touchen vooraf de training. Jort Doornenbal, de tweede debutant in de basis, is een echt Nederlands rugbyproduct. Vanuit de jeugd heeft hij alle stappen in ons pathway doorlopen en na positief te zijn opgevallen bij Delta vervangt hij vandaag Jordy Hop die met een blessure na de captain’s run is uitgevallen. Na een ietwat onwennig begin lijkt ook hij de smaak te pakken te krijgen en staat hij verdedigend, samen met center Oliva Sialau, zijn mannetje.
De tribune houdt het hart vast als Dirk Danen kort na de herstart verkeerd neerkomt na een duel in de lucht. Gelukkig springt hij snel overeind kan de nee-schuddende Spanjaard inrukken met een gele kaart. Tien minuten op de naughtychair wachten hem. Nederland begint wederom sterk, de redactie kijkt uit naar 40 mooie minuten rugby! “Drift! Drift!”, nee het is niet de verdediging die door moet schuiven maar een coureur die rondjes draait op de parkeerplaats. Dit is toch de totaalbeleving waarvoor je naar het NRCA komt. Jammer dat het publiek hier niet bij kan zijn, maar de redactie probeert het zo toch over te brengen naar u.
Daan van der Avoird zijn verleden bij VV Trinitas komt naar boven terwijl hij het ovaal controleert met de voet. Mees van Oord kickt de bal vervolgens vlak achter de verdedigende lijn, waardoor ook de Spaanse nummer 10 met gestrekt been de bal met de voet beroert. Hij stort na in contact te zijn gekomen met Daan van der Avoird ter aarde en kermt van de pijn. De redactie vraagt zich af of we in de tweede helft bij een andere sport zijn aangeschoven. Helaas voor de winger van DIOK waardeert de referee zijn actie niet en mag hij op de krakkemikkige stoel aanschuiven. Gelukkig niet bij Darlington op schoot, die is alweer aangeschoven op het veld.
De wissels beginnen te rollen en de nummer 18 van Spanje die het veld gaat betreden, Joel Merkler, is van imponerende omvang. De redactie vermoed dat hij op de zomerdag in Pamplona geld bijverdient als stier. Wij zijn blij dat we deze figuren met het Vlaggenschip in de 4e Klasse niet tegenkomen en wensen de Nederlandse eersterijers veel succes. In de maul bewijst hij direct zijn waarde en de Spanjaarden drukken de vierde try na goed voorwaartsenwerk. “Vamos” roepen de begeleiders en het gat is drie tries. Het is jammer, Nederland beloont zichzelf weer niet na een sterke fase. En zoals vaker deze wedstrijd keert het tij razendsnel. Daily Limmen lijkt na een gemiste tackle aan de zijkant zichzelf onder het kunstgras te willen verschuilen, want het is de directe opmaat voor een nieuwe Spaanse score.
Marc Mistou komt er opnieuw in na een bloedwissel van Mees van Oord. De redactie is van mening dat dit enkel bij eersterijers een optie is, eenmaal gewisseld mag een back er niet meer in. De leidsmannen uit Ierland, zeer toepasselijk in het groen, vinden het prima. Dan doen wij er ook niet moeilijk over. Zo zie je maar, de redactie is ook niet alwetend. Ondertussen bekijkt Hugo Schöller een Spaanse kraag van dichtbij, waarna Guy van den Dries naast zijn eerste cap in Oranje ook zijn eerste geel krijgt. Van den Dries zijn geel was niet onterecht, maar de Spanjaard die Hugo Schöller zonder armcontact een tik verkocht verdiende ook wel een afkoelingsperiode. Deze ontsnapte echter op een Hugo (niet Marcel) de Groot achtige wijze.
Er wordt zoveel geel gegeven dat de voorzitter van Rugby Nederland ondertussen extra stoelen uit de kantine laat komen. Uw redactie heeft ze in de rust even geprobeerd, ze zijn zeker niet comfortabel en een gepaste straf. Terwijl hierop volgend wordt gezocht naar een Nederlandse tweede rijer, duikt een van de redactieleden weg onder het doek. Hij blijft liever typen. Gelukkig vervult captain Dirk Danen deze rol met verve en er wordt zelfs een penalty uit gesleept. In het veld wordt het rommeliger, vooral rond de breakdowns. Een gevaarlijke late hit lijkt de leidsman te ontgaan, maar na uitvoerig beraad rond de iPad volgt er nog een rode kaart voor een Spanjaard. In de laatste acht minuten horen we Ross Bennie-Coulson de mannen in het Oranje nog goed oppeppen, zoals altijd blijft het tot het einde toe positief. Uw redactie kan dit waarderen, maar voor een wederopstanding is het te laat. Na een laatste try van de bezoekers staat de eindstand op het scorebord: 7 – 52. Met nog een minuut op de klok vindt de ref het wel welletjes en fluit hij af.
Ook de laatste wedstrijd van de Rugby Championship 2021 kent voor Nederland geen positief resultaat. De Spanjaarden profiteren van de kleine slordigheidjes in het spel van Oranje en tonen een grotere intensiteit in het spel. Echter heeft Nederland doordat er geen degradatie dit jaar is wel de pot met talenten kunnen openbreken. Jongens als Daan van der Avoird en Daily Limmen hebben hierdoor een ontwikkeling kunnen doormaken waar anders wellicht voor de gevestigde orde zou zijn gekozen. De redactie wil nog even een aantal spelers in het spreekwoordelijke zonnetje zetten. Oliva Sialau was in de lijn dé beste man aan Nederlandse kant en is voor ons de man van de wedstrijd, in de verdediging was hij grandioos. Ook het trio debutanten, David Anderson, Guy van den Dries en Maxou Zerdoun, dat in de tweede helft van de bank kwam was een hoogtepunt. Dit is wel de toekomst voor Oranje, niet voor niets acteert de jeugd al enkele jaren sterk op het hoogst haalbare niveau. Uw redactie hoopt dan ook dat Nederland deze groei voortzet en in februari tegen hetzelfde Spanje begint aan een sterk 2022.
De redactie heeft genoten van het debuutjaar in de Championship! Volgend jaar zijn we er weer bij en hopen wij jullie allen te treffen in een uitverkocht NRCA in februari. Tot dan wensen wij jullie een goede feestdagen! En zit u nog om een cadeau verlegen? Geen paniek! De redactie heeft eerder een Songbook geschreven en uitgebracht met daarin alle binnen- en buitenlandse rugbyklassiekers. Perfect passend onder de boom en te koop voor slechts €15! Neem hiervoor contact op via vlaggenschipbrc3@gmail.com.
Was gezelligitos, donde esta genietos,
Uw redactie
